بررسی تأثیر اثر خودجذبی در پارامترهای پلاسمایی در پلاسمای القایی لیزری

پلاسمای القایی لیزری معمولا با پارامترهای اصلی آن نظیر دما، چگالی الکترونی و چگالی گونه های مختلف موجود در آن شناخته و بررسی می شود. اثرات خودجذبی در بیناب نگاری نشری در سال های اخیر به دلیل اهمیت آن به ویژه در تعیین دمای پلاسما و بنابراین غلظت سنجی موضوع بسیاری از بررسی ها است و روش های گونه گونی برای تصحیح این اثر در شدت خط گسیلی به کار برده شده است. لذا محسوب نمودن و تصحیح اثرات خودجذبی بسیار مورد توجه و ضروری است.‎ در کار حاضر‏، اثر خودجذبی در شدت مشخصه خطوط گسیلی و بنابراین دمای میکروپلاسمای حاصل از دو نمونه سکه طلا و پوست دباغی شده محاسبه و تصحیح شده است. به علاوه در این پروژه مقایسه ای بین بیناب گسیلی القایی لیزری حاصل از چند نوع پو.ست دباغی مربوط به دام هایی با سن های مختلف مورد استفاده در صنعت چرم به منظور تعیین کیفیت انجام شد. هم چنین توانستیم با توجه به این که پوست یک نمونه زیستی است، در بیناب حاصل از آن‏، خطوط ملکولی سیانید‎ ‎cn‎ و ملکول کربن c2 که شناسه نمونه های زیستی می باشند‏ را نیز مشخص کنیم. نتایج این پروژه به صورت سه مقاله در همایش های داخلی ‎‎شامل -بررسی کیفی مواد در صنعت به روش بیناب نمایی شکست لیزری و مادون قرمز - محاسبه اثر خودجذبی در اندازه گیری های فروشکست القایی لیزری - بررسی و تشخیص کیفیت پوست دباغی شده در صنعت چرم به روش اپتیکی و یک مقاله isi ‎در حال ارسال می باشد.